bi maruzatim olacakti...yorgunum...cok yorgunum... yorgunluk damarlarimda akiyor. Kemiklerimde, kaslarimda, tam su anda dizlerimin arkasinda daha once hic oldugunu dusunmedigim bir eklem yerinde hissediyorum bu meret yorgunlugu..bazen cocuklari yuruyuse filan cikardigimda oturdugum bir bankta uyuyakalacagim ve ikisini de alip goturecekler diye odum kopuyor... Her gun 1 saat benim olsa, istersem uyusam, istersem Ebru Salli ile pilates yapsam, istemezsem hicbisey yapmasam bos bos duvarlara baksam dunyalar benim olur.. ama yok..1 saat olmadigi gibi 1 dakika da yok. ...Hasbelkader bir arkadasi gorup bi kahve ictigim ender ogleden sonralari bile ben ikisini yedir, icir, uyut derken ne oldugunu anlamadan geciyor... hesap ettim tam 10 ay olmus kendi basima kapidan cikmadigim... ya da yalan olmasin, ciktim iki kere... birinde sacimi kestirmeye, digerinde duygu ile kahveye... iki saat icinde paldir kuldur evdeydim... hayat bundan sonra boyle olacak biliyorum...eskiden biz uykuya giderken etrafi toplamaya baslayan annemi anlamazdim, simdi ayni seyleri ben yapiyorum... sabaha hazir olsun diye sicak sulari hazirliyorum, etraftaki oyuncaklari, kirlileri, temizleri, yapilmasi gerekn her seyi yapiyorum... sonra uykuya gidiyorum... 6 saat icinde en az alti kere uyaniyorum...ayni anda uc dis cikaran bir yavru ve uykusundan kardesinin cigligiyla uyanan diger masum kuzuyu sakinlestirmek uzere...tuna da canimin ici, benden beter... gece sabaha kadar kac kere uyandigi yetmezmis gibi o kafayla bir de ise gidiyor... gelir gelmez de banyosuydu, mamasiydi derken gece gunduz karisiyor.

diyorum... evet bunlarin hepsini diyorum...ama kesinlikle sikayet etmiyorum... zira ne zaman sikayet etsem ya birinin atesi cikiyor, ya istahi kesiliyor...ben sadece maruzat bildiriyorum.. halden anlayan beri gelsin... bunlar gecip gider desin... bir de eylul gelsin..eylulle birlikte nicola gelsin... az kaldi.