Sunday, September 05, 2010

Nehir

ben yarina ne yemek yapayim diye dusunurken, biryerlerde bir anne ölmekte olan kizini düsünüyormus... bunu anlamak, kabullenmek mümkün mü?

nehir.. hic tanimadigim görmedigim canim nehir 3.5 yasinda.. 3.5 yasinda cocuk ölür mü? ölmez.. ama Nehir öldü..

icim kaniyor, varligindan hic haberdar olmadigim birseyler kalbimin icinde sizliyor, bogazimda birseyler dugumleniyor..

niye diye sormak istemiyorum, sorgulanmayacak seylerin oldugunu biliyorum hayatta. Aylardir her gün düsündügüm kuzu bu sabaha uyanmadi...

aklima soyle birsey geldi, sadece bu kadar aciya bir anlam vermeye calisirken.. belki onun misyonu buydu.. belki annesinin babasinin ablasinin hayatinda boyle bir rol oynamaya gelmisti. ve hepimizin hayatinda.. hickimseden ogrenemeyecegim dersleri ogrendim ben ondan. canim Nehir..

Zaten masumsun, zaten meleksin, simdi tam melek olacaksin.. yine de bizim dularaimizin yapamadigini sen yap, oralardan dua et, annene babana ablana bolca sabir, huzur versin Allah. Kolaylik versin...

Pembeler icinde uyu...

http://nehir-im.blogspot.com/